در پایان مراسم افتتاحیه کرسی آموزش و یادگیری الکترونیکی یونسکو، میزگردی با عنوان “چالش های یادگیری الکترونیکی در ایران و مأموریت های کرسی آموزش و یادگیری الکترونیکی در رفع این چالش ها” برگزار شد.

این میزگرد با ریاست دکتر رحیم عبادی (رئیس موسسه آموزش عالی مهر البرز)، دکتر خدایار ابیلی (عضو هیات علمی دانشگاه تهران و عضو هیات علمی همکار در موسسه آموزش عالی مهر البرز)، دکتر فاطمی (رئیس مرکز آموزش های الکترونیکی دانشگاه تهران)، دکتر منتظر (رئیس انجمن علمی یادگیری الکترونیکی ایران /یادا/ )، دکتر علی اکبر جلالی (رئیس کرسی آموزش و یادگیری الکترونیکی)، دکتر محب حسینی (رئیس بخش آموزش کمیسیون ملی یونسکو)، دکتر صفوی (رئیس کارگروه یادگیری الکترونیکی وزارت علوم)، و دکتر مهدی شامی زنجانی (مشاور عالی موسسه آموزش عالی مهر البرز) برگزار شد.

در این میزگرد اعضاء در خصوص چالش‌های آموزش و یادگیری مادام‌العمر در ایران و راهکارهای رفع آن‌ها به بحث وتبادل نظر پرداختند و پیشنهاداتی در این زمینه ارائه دادند.

دکتر خدایار ابیلی چالش‌های اصلی یادگیری الکترونیک را بدین شرح عنوان کرد: ۱- کاهش تعاملات انسانی (در این زمینه موضوع تاب‌آوری مطرح می‌شود و باید مورد توجه قرار گیرد) ۲- تفکر و مهارت سنتی استاد و دانشجو (آموزش و یادگیری صرفا نباید از طریق یکسری تجهیزات انجام شود) ۳- موضوع کیفیت (کیفیت از چالش‌های یادگیری الکترونیکی است و باید در استراتژی‌های مهر البرز و در ساختار یادگیری الکترونیکی مدنظر قرار گیرد).

دکتر منتظر نحوه مواجهه با فناوری‌های نوین را با ذکر مثالی از ورود سینما به ایران و روند تعطیلی و گشایش مجدد این پدیده تشریح کرد و فناوری در کشورهای جهان سوم را به مثابه چتربازی تشبیه نمود که هنگام فرود چترش باز نمی‌شود و هم خود زخمی می‌شود و هم برای دیگران نمی‌تواند کاری انجام دهد و در نهایت عنوان کرد که نگاه ما به فناوری باید منطقی و متناسب با شرایط موجود و نه بر اساس تکنوفوبیا ( ترس از فناوری) و نه تکنوفیلیا ( غرق در فناوری) باشد.

دکتر فاطمی چالش یادگیری الکترونیکی را درک مفهوم واقعی این عبارت دانست و عنوان کرد که یادگیری الکترونیکی صرفا به معنی یکسری کلاس درس اینترنتی است یا در نگاهی دیگر به معنی روش درجه دوم آموزشی است که در آن استاد وجود ندارد و برای کسب درآمد است. بر این اساس لازم است یادگیری الکترونیکی، متناسب با صلاحیتش تعریف شود.

دکتر محب حسینی محورهای پیشنهادی کار کرسی در زمینه آموزش و یادگیری الکترونیکی در کشور را بدین شرح برشمرد: ۱- کمک به سیاست‌گذاری آموزشی ۲- توسعه حرفه‌ای معلمان و استادان ۳- توسعه و انتقال محتوای آموزشی الکترونیکی ۴- انتقال یاددهی و یادگیری با کیفیت در آموزش رسمی و غیر رسمی ۵- نظارت و ارزیابی ۶- به اشتراک گذاشتن دانش و پژوهش از طریق آموزش و یادگیری الکترونیکی ۷- خواندن و یادگیری از طریق ابزارهای الکترونیکی همراه، و ۸- کاربرد گستردۀ یاددهی و یادگیری مجازی در آموزش‌عالی از طریق برگزاری دوره‌های مهارتی خصوصا دوره‌های فراگیر باز و برخط (MOOCS). رئیس بخش آموزش کمیسیون ملی همچنین پیشنهاد کرد که کرسی نشستی را در گرامی‌داشت هفته یادگیری از طریق ابزارهای الکترونیکی همراه، که موضوع امسال آن مهارت‌آموزی است، برگزار نماید.

دکتر صفوی عدم استفاده از تجارب سایر کشورها را از چالش‌های مهم در زمینه یادگیری الکترونیکی عنوان کرد و استفاده از این نوع یادگیری را برای فضای کسب و کار و آموزش روستایی، از فرصت‌ها برشمرد. همچنین ایشان ابراز امیدواری کرد که ضعف های این حوزه برطرف شود.

دکتر شامی زنجانی با تاکید بر لزوم درک مفهوم واقعی یادگیری الکترونیکی در خصوص “جایزه ملی آموزش و یادگیری الکترونیکی” اظهار داشت که باید این جایزه مبتنی بر یک مدل و ممیزی درست بنا شود، در غیر این صورت راه به جایی نخواهد برد چرا که جایزه یک فرهنگ است ضمن این که می توان در پایان از کسانی که خوب کار کرده اند تقدیر کرد. ایشان همچنین بر تجربه خوشایند یادگیری از طریق یادگیری الکترونیکی تأکید کرد.